“het afscheid voert ons naar dit huis
Waar ’t Woord aan ons geschiedt
God roept zijn naam over ons uit
En wekt ons in dit lied”
(lied NLB 280: 1, licht bewerkt)

Boomgaardkerk
Op 16 december 1954 werd dit gebouw in gebruik genomen. Sindsdien werd het voor talloze mensen een plek van onuitwisbare herinneringen: hier werden kinderen gedoopt, huwelijken bevestigd en ingezegend, geliefde overledenen uitgedragen, vergaderingen gehouden; hier ontstonden liefdes en relaties, hier werd gegeten en gedronken: dit huis van God en mensen was een plek voor hoogte- en dieptepunten van het leven; hier ontmoetten mensen God en elkaar.
Al in 2018 nam de Protestantse Gemeente Heerjansdam-Kijfhoek stilzwijgend afscheid van de Boomgaardkerk als ‘vierplek’. Voormalige ‘gereformeerden’ en voormalige ‘hervormden’ zijn samen thuisgekomen in de Dorpskerk. Sinds kort vertelt een enorme banner op de muur van de Boomgaardkerk een pijnlijke realiteit: de verkoop gaat beginnen van appartementen die binnen dit gebouw zullen worden gebouwd, en ook in de tuin en op de parkeerplaats komen woningen. Dus moest er een laatste kerkdienst komen. Op zondagmorgen 23 april kwamen we, bijna 70 jaar na de ingebruikname, nog één keer als gemeente samen in de Boomgaardkerk.

Hoge drempel
In het drempelgebed benoemden we dat de drempel op deze dag nog wel wat hoger was dan op andere zondagen. We vroegen juist óp deze drempel om nieuw uitzicht. De liederen waren prachtig en toepasselijk, de sfeer enerzijds beladen en verdrietig, anderzijds vrolijk en hoopvol. 1 Petrus 2: 1 t/m 10 bepaalde ons erbij dat het niet gaat om een huis, een tempel van ‘hout en steen’; hij daagt ons uit om ‘levende stenen’ te zijn, gebouwd op de ‘hoeksteen’ Jezus Christus. Een muur van levende stenen
Twaalf kinderen lieten ons precies dát zien. Van grote legostenen bouwden ze op de avondmaalstafel in 1 minuut tijd een muur van zo’n 1 meter lang; maar met de handen in elkaar gestoken vormden ze in slechts 15 seconden een levende muur van een tienvoudige lengte die stond als een huis.
De preek werkte toe naar een analogie bij het bekende verhaaltje van de drie metselaars: de eerste zegt ‘ik stapel stenen’, de tweede zegt ‘ik metsel een muur’, de derde zegt ‘ik bouw een kathedraal’ … “Straks wandelen we niet van het ene gebouw dat dicht gaat naar het andere gebouw; we verlaten straks niet een kerkgebouw om samengevoegd te worden in dat andere; nee we zijn onderweg als levende stenen, steunend op onze hoeksteen, en we bouwen zo aan de levende tempel, het wereldwijde lichaam van diezelfde hoeksteen Jezus Christus.”

‘het is al begonnen, merk je het niet?’
Tot tweemaal toe werden woorden van Huub Oosterhuis aangehaald: “blijf niet staren op wat vroeger was, sta niet stil in het verleden. Ik zegt Hij, ga iets nieuws beginnen, het is al begonnen, merk je het niet?” (lied 809 Nieuwe Liedboek) Het is al begonnen…: onze kerkelijke gemeente kent gemeentegroeigroepen, een kerkenraad, een diaconie en college van kerkrentmeesters, een kerkbladredactie, weekbriefsamenstellers, een website en webmaster, een werkgroep communicatie, pastorale contactpersonen, pastoraal overleg, een visie en beleidsgroep, welkomstploeg, hulpkostersploeg, schoonmaakploeg, koffieploeg, een groep mensen die de kerkgalerij verbouwt tot kerkelijk bureau, een ledenadministratie, kinderoppas, kindernevendienst, kindernevendienst plus, meeting, Youth Alpha, Kids of Joy, kinderclubs, symbolische bloemschikkers, een gebedsgroep, kerk en school-contacten, binnenkort verschijnt op allerlei social media een aanstekelijke promotiefilm. Onze gemeente leeft.

Uitdragen van essentiële voorwerpen
Maar toch: scheiden doet lijden, afscheid nemen doet pijn. Enkele met huid en haar aan dit gebouw verbonden mensen deelden in hun speeches dierbare, indringende, vrolijke en mooie herinneringen. Daarna moest het onvermijdelijke gebeuren: er klonken woorden en gezongen gebeden bij het avondmaalstel, op de plek van trouw en rouw, bij de kanselbijbel, de doopvont, de collectezakken en Paaskaars. Daarna droegen kerkenraadsleden ze onder orgelspel en gezang definitief het kerkgebouw uit. Alle kerkgangers liepen er achteraan, en verlieten zo ook zelf de Boomgaardkerk. De deuren gingen dicht, de uitzending op www.kerkdienstgemist.nl werd beëindigd…
doorstart

… Zo’n 10 minuten later startte opnieuw een uitzending op www.kerkdienstgemist.nl , dit keer vanuit de Dorpskerk. De klok luidde allen welkom. Jongeren en jonge volwassenen van onze muziek en zanggroep Heerjansklank onthaalden de gemeenteleden die van Boomgaardkerk in processie de Dorpskerk binnen kwamen lopen gewandeld, met een enthousiasmerende lied: ‘vul dit huis met Uw glorie’. Nadat allen een plek hadden gevonden werden dezelfde voorwerpen die zoëven waren uitgedragen, onder muziek en zang de Dorpskerk binnengedragen. De zegen klonk, en werd zingend beaamd. Er was langdurige en levendige ontmoeting: tussen gemeenteleden, voormalige gemeenteleden, diverse nieuwe in- en overgeschreven gemeenteleden, en allerlei gasten. Ons kostersechtpaar Schop had koekjes gebakken en versierd in de vorm van beide kerkgebouwen.

Samen kerk van de levende Heer
Het thema van deze zondag luidde ‘Samen kerk van de levende Heer’
En dát hebben we met hart en ziel mogen beleven.
In de gezamenlijke weemoed van het afscheid nemen, en in het gezamenlijke hoopvolle, wenkende en krachtige ándere perspectief dat werd verwoord, dat werd uitgezongen, en op meerdere manieren werd uitgedrukt, en dat we in zo veel opzichten deze jaren al merken in onze levendige, enthousiasmerende gemeenschap.

Terugblik op de dienst ook op https://gereformeerdekerken.info/…/laat-uzelf-als…/

ds. Sjaak Teuwissen,