‘zwaar weer, behouden thuiskomst’ – viering Heilig Avondmaal
De herfst wordt van oudsher gekenmerkt door najaarsstormen. Het wordt kouder en guurder, en de aanzwellende wind blaast de bladeren van de bomen en onze paraplu kapot. Er is deze maanden zwaar weer op komst. ‘zwaar weer’ is het, in het Bijbelverhaal in Marcus 6: 41 (45) t/m 52. Direct na het buitengewone gebeuren van de wonderbaarlijke spijziging komen de leerlingen van Jezus in een storm terecht en raken in paniek. Te meer als ze Jezus over het water aan zien komen lopen en denken dat het een geestverschijning is. Marcus refereert aan het eind van dit verhaal aan de broodvermenigvuldiging die zich direct daarvoor
afspeelde: ‘En zij waren innerlijk bovenmate ontsteld, 52want zij waren bij de broden niet tot inzicht gekomen, maar hun hart was verhard’ (vers 52).
We laten dit Bijbelverhaal vooral overdrachtelijk op ons inwerken: wat staat ons te doen als het ‘zwaar weer’ is in ons leven? Ieder van ons beleeft bij tijd en wijlen zwaar weer. Waar koersen we dan op, en wat voor rol heeft Jezus Christus dan in óns verhaal? Het laatste Bijbelvers grijpt terug op het Bijbelverhaal er vóór en gebruiken we als vooruitwijzing naar het Heilig Avondmaal dat we deze zondagmiddag in Kijfhoek hopen te vieren.
Het thema luidt ‘zwaar weer, behouden thuiskomst’, en dhr Leo Kievit bespeelt het orgel
